H Aθήνα μετά τις 14 Νοεμβρίου

• Tου Δημητρη Pηγοπουλου, Η Καθημερινή, Σάββατο, 20 Nοεμβρίου 2010

Τι άλλαξε μέσα σε λίγες εβδομάδες και από την απόλυτη αδιαφορία φθάσαμε στο ομπαμικών διαστάσεων (τηρουμένων των αναλογιών, φυσικά) «σπρώξιμο» της υποψηφιότητας του Γιώργου Καμίνη μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στο Ιντερνετ;

Ηταν τόσο άθλιος δήμαρχος ο Νικήτας Κακλαμάνης, έτσι ώστε να ενεργοποιήσει αυτό το διαδικτυακό τσουνάμι εναντίον του; Πολλοί θα υποστηρίξουν ακριβώς αυτό, αλλά ακόμα κι αν συμφωνήσεις με μία τόσο τελεσίδικη εκτίμηση, δεν μπορεί να εξηγήσει από μόνη της το ορμητικό αίτημα για αλλαγή, όπως καταγράφηκε στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στις δύο εκλογικές Κυριακές.

Πώς λοιπόν ο «άψητος», ο «κύριος καθηγητής», ο «άνευρος» Γιώργος Καμίνης κατατρόπωσε τον «επικοινωνιακό» Νικήτα Κακλαμάνη και θα είναι από την 1η Ιανουαρίου ο νέος δήμαρχος της πρωτεύουσας;

Η Αθήνα, η Αθήνα της κρίσης, βιώνει τα τελευταία δύο χρόνια δραματικές αλλαγές. Ο Δεκέμβριος του 2008 ήταν ένα πρώτο καμπανάκι ενώ παιζόταν ήδη το δράμα της βύθισης του κέντρου σε ένα διαρκές, ανείπωτο τέλμα. Τα προβλήματα δεν έβρισκαν λύση και φτάσαμε, καταμεσής της κρίσης, χωρίς να έχουν αντιμετωπιστεί ακόμα τα βασικά. Η μεταπολιτευτική παράδοση του εγωκεντρισμού, της έλλειψης ορθολογισμού και της κραυγαλέας αδυναμίας συνεννόησης σε συνδυασμό με τη χειρότερη ύφεση των τελευταίων 35 ετών καλλιέργησε (καλλιεργεί ακόμα) ένα εκρηκτικό μείγμα, που μας έκανε ακόμα πιο παθητικούς, ακόμα πιο βουβούς, ακόμα πιο απαισιόδοξους.

Οι ενδοπασοκικές διεργασίες για το κυβερνητικό χρίσμα στην Αθήνα αναπτύχθηκαν σε ένα τόσο βαρύ κλίμα. Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε τη διορατικότητα να «ποντάρει» σε ένα μη κομματικό «άλογο». Κανείς δεν ξέρει αν έβλεπε ότι η αθηναϊκή κοινωνία βρισκόταν σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη καμπή. Αν τον Δεκέμβριο του 2008 η οργή εκφράστηκε με ένα ξέσπασμα που στο τέλος στράφηκε εναντίον της πόλης, ο Νοέμβριος του 2010 μάς δείχνει κάτι διαφορετικό.

Ο κόσμος της Αθήνας είναι έτοιμος να πάρει τα πράγματα στα χέρια του, συνηγορώντας σε μια πιο δημιουργική στάση απέναντι στα τεράστια προβλήματα της πόλης. Μένει να δούμε αν το διαδικτυακό τσουνάμι μεταφραστεί σε ενεργητική στάση στο «κάθε μέρα» της πόλης.